منبع چه منبعی ؟
این مقاله به قلم خودم ، تنها بخشی از مفهوم را می رساند.
قبلا ، منبع و ذکر منبع خیلی مهم بود ولی الان کمتر به این موضوع توجه میشود. گاهی اوقات هم چیزی که خودآموخته بوده و بصورت خودآموختگی با تحقیق و پرسوجو بدست آمده ، منبع مشخصی نداره! منبع مشخص آن همان خواندن و یا شنیدن اقوال و غیره و ذلک هست. مثلا الان فرض کنید من می خواهم بیتی را تقطیع واجی و هجایی کنم. اینکه پرسیده بشود منبعش؟ جواب مشخصی نداره! منبعش می تواند تمام کتابهای نوشته شده در مورد وزن شعر تا دستور زبان باشد. و همچنین می تواند منبعی جدا از اینها داشته باشد! مثلا همین چندوقت پیش ، یکی از من مواردی رو یاد گرفت ، حالا بنویسه چه منبعی؟
گاهی اوقات هم بدون منبع نمی‌شود و باید منبع ذکر کرد ولی خیلی ها واقعا بدون منبع ( منظورم با صحته نه چیزی غلط ) مواردی را یاد می گیرند.
گاهی اوقات هم مطالب خوبی در همین فضای مجازی بدرستی منتشر میشود ولی شخصی که از این منابع ( به شرط صحت کامل ) می آموزد! بگوید چه منبعی؟ اگر بگوید وب ، آموخته های صحیحش زیر سوال میرود پس مجبورست بگوید : یک کتابی که اسمش یادم نمیاد! در این حالت هم بنوعی کذب قاطی می شود که صحیح نیست.
همچنین ، اینرا لحاظ کنید که مثلا فردی مثل من ، دستور زبان کامل خوانده و حالا داره در مورد کُردی » می نویسد. و بفرض مثال در مورد هِنِ ، می نویسد نوعی ضمیر مالکیتی است، حال فردی بپرسد که از روی چه منبعی ؟؟؟ چه جوابی باید داد!
خوب تنها جواب اینست که دستور زبان فارسی ، صرف و نحوی با غیره و ذلک خوانده‌ام و در جمله‌ی : یَ هِنِ مه بی. هِنِ تعیین کننده مالکیت است. و جز دانسته‌های خودم و تشخیص و فهم و بررسی خودم منبعی ندارم.
یک مورد قابل توجه
پیش آمده که منبعی را ذکر کردم ولی گفته من در آن منبع نبوده به دو حالت :
ادامه مطلب
درباره این سایت