امروز صبح ، یکی از بچهها از فرهنگ اصطلاحات منطقه ای نوشته بود.
از اینکه لهجه ها و زبانها و اصطلاحات جمع آوری شده و کتب فراوانی نوشته شده شکی نیست. ولی خیلی از کتبی که در اختیار ماست اکثرا آموزشی هست و کسی آنرا می خواند که یا علاقه داشته باشد و یا بخواهد یاد بگیرد. اکثر کتب را دیدم که از دستور زبان هستند و حداکثر ضرب المثل را ارائه دادند.
کمتر کتابی هم هست که جملات سادهای از روزمره را تألیف کرده و ترجمهی فارسی آنرا نوشته است.
آفت امروزه اینست که یک نفر از زبان یا لهجه x ، خجالت می کشد که لغت فارسی یا عربی داخل زبان خود را بنویسد. در نهایت کتابی می نویسد که خودش باید ترجمهی دوباره کند. یا بدون خوانده شدن رها می گردد.
برخی هم گویا ، فرهنگ لغتی در کنار دست خود گذاشتهاند و درست یا غلط می نویسند!
ادامه مطلب
درباره این سایت