نویسنده و محقق : اشکان ارشادی از کرمانشاه
نادرشاه در ابتدای کار خدمات زیادی انجام داد ولی بعدا بسیار ظالم شد بطوریکه هیچکس حتی پسرش امنیت نداشتند. نادرشاه برای ترس دسته ای از کورها را با خود می برد تا همه بترسند ، همانند چگین لر در زمان صفویه که اینکارها آلت غضب و ت بودند. قبلتر در زمان تیمور نیز نه تنها این موارد بلکه فجایع بسیار بدتری را در تاریخ می خوانیم. در این سه بیت فردوسی ثانی بخوبی آخر ماجرای نادرشاه را بیان می‌کند ، در بیت اول اشاره به حکم نادرشاه برای فردا ؛ که قصد دارد همه را به فجیعترین وضع مجازات کند می پردازد و سپس به مهارت تمام ماجرا را در دو بیت ذکر می‌کند و سپس در بیت سوم ، شادمانی خودش را نیز ذکر می‌کند.
دو نفر از قزلباشیه که یکی اورمو و دیگری قاجار ایراوانی بوده از شمع آجین می ترسیدند.
در پستی جدا اینها را شرح می دهم.
از زبان شیرین و قهار فردوسی ثانی بخوانیم :
سر شب ، سر قتل و تاراج داشت
سحرگه نه تن سر! نه سر تاج داشت!
به یک گردش چرخ نیلوفری
نه نادر بجا ماند و نه نادری
بنازم من این چرخ پیروز را
پریروز و دیروز و هم امروز را
بسیار شیرین و زیبا گفته!
حال به سروده مختوم قلی فراغی بپردازیم ، شاعر بزرگ ترکمن که هم فارسی را می دانسته و هم عربی.
مزارش در استان گلستان هست.
ادامه مطلب
درباره این سایت